Izolacje natryskowe pianą PUR Toruń

Jednym z najważniejszych elementów przy budowie domów jest troska o jego odpowiednie ocieplenie. Niepoprawna izolacja cieplna może skutkować poważnymi problemami. W ciągu zimy, problemem może być nie tylko niedogrzanie pokoi pomimo innych źródeł grzewczych, które również mają swój koszt, a także pojawiająca się z czasem wilgoć i pleśń. Latem natomiast, dom nagrzeje się tak mocno, że upał wewnątrz stanie się nie do zniesienia, co w wyniku może wiązać się z kosztami klimatyzacji.

Obecnie jest dostępnych kilka sposobów na ocieplenie domu. Do jednych z najchętniej wybieranych zaliczają się pianka poliuretanowa (PUR) oraz wełna mineralna ze szklanego lub skalnego włókna. Oba te formy mają swoje zalety i wady, jednak jest wiele czynników, oddziałujących na ich częste wykorzystanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa jest formą ocieplania domu, charakteryzującą się przede wszystkim sposobem aplikacji i szczelnością. Po naniesieniu w formie natrysku, pianka stopniowo rozrasta się, ze względu na co ma możliwość dostosowania się do wolnej przestrzeni i wypełnienia wszystkich zakamarków. To oznacza, że ten sposób izolacji, daje pełną gwarancję szczelnej osłony i usuwa ryzyko powstawania mostków termicznych.

Pianka poliuretanowa wyróżniana jest na dwa typy: piankę zamkniętokomórkową i otwartokomórkową. Różnica między nimi jest znacząca. Piana zamkniętokomórkowa ma doskonała izolację termiczną (niedużo lepszą od otwartokomórkowej), nie wchłania wody i nie jest paroprzepuszczalna. Kiedy wyschnie staje się bardzo sztywna, co może wpływać na jej uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową stosuje się zwykle na poddaszach. Jest ona niezwykle lekka, a dzięki swojej elastyczności dopasowuje się do konstrukcji i od niej nie odpada. Przepuszcza wilgoć lepiej niż zmiennokomórkowa, ale nie ma skłonności do nasiąkania wodą.

Zalety i wady pianki poliuretanowej

Do zalet pianki poliuretanowej, poza szczelnym dopasowaniem do powierzchni, zalicza się przede wszystkim prosta aplikacja i wysoki poziom termicznej izolacji. Mimo różnic między pianką zamkniętokomórkową, a otwartokomórkową, poziom wodoszczelności w przypadku obu jest bardzo wysoki. Lekkość pianki jest z pewnością dużym plusem, dlatego że jej użycie nie obciąża konstrukcji domu. Dodatkowo pianka nie stanowi dobrego pożywienia dla gryzoni, ze względu na co nie zagnieżdżą się w domu zbyt chętnie. Jest również niezła jeśli chodzi o izolacje akustyczną.

Do wad pianki PUR trzeba zaliczyć przede wszystkim koszty. Za piankę dobrej jakości zapłaci się wyższą cenę, niż za wełnę równie doskonałego wykonania. Pianka poliuretanowa wypada też gorzej w ocenie odporności na ogień. Posiada ona klasę odporności E, co oznacza, że jest łatwo zapalna, ale w pożarze topi się i zwęgla, a po odjęciu ognia samodzielnie gaśnie.

Można spotkać też wiele obaw, co do stosowania pianki z uwagi na zdrowie, jednak liczne badania wskazują, że jej szkodliwe działanie ma miejsce zaledwie w czasie aplikacji i utwardzenia pianki, czyli od 48 do 72 godzin. Wtedy lepiej nie korzystać z pomieszczenia, a przy aplikacji zakładać specjalną maskę i kombinezon. Później nie wykazuje już żadnej szkodliwości.

Wełna mineralna

Wełna mineralna jest równie często stosowana do ocieplania domów, co pianka poliuretanowa. Bardzo dobrze izoluje ciepło i ma doskonałą przepuszczalność. Ponadto dobrze położona, będzie przez lata zachowywać swoje właściwości, których także jest wiele. Zazwyczaj są to maty, płyty albo połacie materiału, które dopasowuje się do ocieplanej przestrzeni i z reguły potrzeba zaaplikowania dwóch warstw dla najlepszego, optymalnego działania.

Istnieją dwa typy wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wytwarzana z bazaltu, dolomitu albo kruszywa wapiennego oraz wełna szklana, która powstaje z piasku kwarcowego i stłuczki szklanej z recyklingu. Aby powstała mata lub płyta, dostarczony materiał topi się w odpowiedniej temperaturze, a potem rozwłóknia. Później, dodaje się specjalne żywice i nadaje odpowiedni kształt.

Wełna szklana ma większa sprężystość i jest lżejsza oraz ma trochę lepszą zdolnośc izolacji od skalnej, jednak zarówno jedna jak i druga wykazują wysoką jakość i bardzo zbliżone właściwości. Wełnę skalną zazwyczaj używa się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Podstawową zaletą wełny mineralnej jest jej absolutna odporność na ogień. Posiada ona najwyższą klasę A, co oznacza, że stanowi barierę ochronną w trakcie pożaru. Dodatkowym plusem jest świetna izolacja akustyczna, o wiele lepsza od pianki poliuretanowej, co zawdzięcza swojej wadze i sposobie wykonania. Ponadto wełna mineralna jest bardziej odporna na urazy mechaniczne, dzięki sprężystej budowie. Warto też zauważyć, że jej cena jest niższa w porównaniu do pianki PUR.

Do wad wełny trzeba zaliczyć ryzyko nasiąknięcia wodą. Nie nabiera ona wody zbyt mocno, ale jeśli tak się stanie, trudno jest ją osuszyć, co może przyczyniać się do rozwoju pleśni i grzybów. Istotne jest zatem użycie paroizolacji. Innym znaczącym minusem jest to, że wełna może zostać źle położona, dlatego że trudniej zatkać nią szczeliny. To sprzyja utracie izolacyjności i powstawaniu mostków termicznych. Z kolei waga wełny mineralnej znacznie obciąża konstrukcję domu.

Ponadto wełna bardzo łatwo pyli, zwłaszcza w czasie jej zakładania, dlatego tak jak w przypadku pianki PUR, niezbędne są środki ostrożności. Rzadko zdarza się, aby była źródłem uczulenia w czasie użytkowania domu.

Pianka PUR vs. wełna mineralna

Zarówno pianka PUR jak i wełna mineralna mają swoje zalety i wady, jednak dla obu znajdą się właściwe zastosowania. Wybór między tymi dwoma materiałami powinien zależeć od indywidualnych uwarunkowań i oczekiwań. Warto wziąć pod uwagę najważniejsze czynniki, takie jak koszty ognioodporność, ciężar czy ryzyko pochłaniania wilgoci i samemu zdecydować, które rozwiązanie jest najkorzystniejsze.