Pompy ciepła – cena

Pompy grzewcze przynależą do urządzeń, które czerpią energię wypływającą ze środowiska naturalnego. Wymuszają obieg ciepła z gruntu, powietrza bądź wody. Pełny mechanizm ogrzewania lokalu przebiega zatem w całkiem prosty sposób. Pompy ciepła mają szerokie zastosowanie w gospodarstwach domowych, klimatyzacji pomieszczeń, chłodnictwie, sektorze spożywczym, ogrzewaniu domów oraz grzaniu wody do codziennego użytku. Współcześnie są wyjątkowo zaawansowanymi urządzeniami wiążącymi funkcję nagrzewania i chłodzenia.

Pompy ciepła – zasada działania i typy

Pompy grzewcze pobierają energię m. in. z wiatru, opadów, a nawet fal morskich oraz przesyłają ją do systemu cieplnego lokalu, przykładowo. ogrzewania podłogowego. Wyodrębnia się je biorąc pod uwagę dwa nadrzędne kryteria: rodzaj dolnego źródła ciepła oraz system zwiększania ciepłoty i ciśnienia. Pompy ciepła, które uzyskują energię z dolnego źródła ciepła rozróżnia się na: powietrzno – wodne, wodno – wodne, solankowo – wodne oraz pompy czerpiące z odparowywania bezpośredniego oraz wody. Biorąc pod uwagę następne kryterium, odróżnia się pompy sprężarkowe, sorpcyjne (absorpcyjne i adsorpcyjne) oraz Vuilleumiera. Potrafią funkcjonować w rozkładzie monowalentnym i biwalentnym, mianowicie jako pojedyncze źródło grzewcze w budynku lub w zespoleniu z drugim źródłem, np. kotłem wskazanego wariantu. Pompa ciepła monowalentna zaspokaja całkowicie zapotrzebowanie na ciepło, np. przestronnego domku jednorodzinnego, ale trzeba dokładnie nakreślić rozkład dystrybucji energii. Jeśli chodzi o układ równoległy, to znacząca jest temperatura „na świeżym powietrzu” i obciążenie pompy. Gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ten drugi czynnik jest nadmiernie wysoki, sterownik pompy załącza posiłkowe urządzenie do pozyskiwania ciepła. Zespół alternatywny opiera się w skrócie na tym, że główna pompa cieplna będzie nagrzewała bądź chłodziła wnętrza tylko do pewnej temperatury. Dogrzewać będzie musiał np. na kocioł olejowo – gazowy. Ów typ nagrzewania sprawdzi się doskonale w budynkach z kaloryferami.

Gruntowe pompy ciepła – czy to się opłaca?

Wszystko właściwie zależy od tego, na jaki wariant pompy ciepła się zdecydujemy. Na wielu stronach internetowych można wyszukać o nich niemało informacji, przykładowo. wstawiając w Google słowa „Pompy ciepła Toruń” bądź „Pompa ciepła cena”. Pompa ciepła opierająca się na systemie woda – woda posiada dwa ważne elementy: studnię poboru oraz studnię zrzutową. Jej dużymi atutami są: mała deformacja terenu, nieodczuwalne uzależnienie od warunków atmosferycznych, równowaga ciepłoty źródła przez cały rok, względnie niewysokie koszty inwestycji przy funkcjonujących zapasach wodnych, duży współczynnik efektywności. Pompa ciepła gruntowa ma jednakże dość spore wymagania co do własności czerpanej wody (twardość, ilość manganu i żelaza), spore koszty postawienia studni, pompa głębinowa czuła na awarie, czas wykorzystywania maksymalnie do 20 lat, zrealizowanie badań efektywności studni (dla głębszych niż 30 m, trzeba zdobyć pozwolenie wodno – prawne. Poza tym w przypadku, gdy woda głębinowa jest „uciążliwa chemicznie”, trzeba ubezpieczyć pompę w optymalny zespół filtrów (natomiast to wytwarza kolejne koszty).

A może pompa z kolektorem lub sondą?

Pompa solanka – woda najczęściej jest połączona z kolektorem gruntowym, przez który biegnie solanka. To właśnie on odbiera ciepło z dolnego źródła grzewczego. Solanka jest wytwarzana z roztworu glikolu, niezamarzającego w nawet niezwykle niskich temperaturach. Ogólnie stosuje się trzy warianty kolektora: kolektor płaski, spiralny bądź prostopadły (czyli sonda głębinowa).

• Kolektor płaski wytwarza się z oddzielnych rurek polietylenowych, które umieszcza się na głębokości 1,5 do 2 metrów. Jego żywotność jest uzależniona od typu ziemi. Im bardziej wilgotna oraz gliniasta, tym więcej odda ciepła. Innym źródłem ciepła może być jezioro lub staw.
• Kolektor spiralny działa na zbliżonych zasadach. Konkretne jego elementy mają postać spiralnych zwojów. Instaluje się je w wykopach o długości od 15 do 20 metrów.

Dużą przewagą kolektorów poziomych jest nieznaczny wydatek na inwestycję oraz prostota konstrukcji. Negatywnymi stronami natomiast: brak możliwości sadzania drzew nad kolektorem, nakrywania ziemi nad nim przykładowo asfaltem czy kostką brukową, skrócenie okresu wegetacji roślin umieszczonych ponad nim, obejmowanie rozległej powierzchni, większe nakłady na pompowanie glikolu. Jeżeli nie można przyłączyć kolektora płaskiego, to trzeba zastanowić się nad sondą głębinową. Jej części mają wygląd pociągłej litery „U” i mogą być ulokowane od 30 do 150 metrów pod warstwą ziemi. Plusem tego wyjścia jest niezależność od warunków pogodowych, duża efektywność, ograniczony stopień destrukcji terenu, mniejsze wydatki pompowania glikolu i opory hydrauliczne. Niestety nie można obyć się bez profesjonalnego sprzętu oraz zezwoleń wodno – prawnych.

Co z sorpcyjnymi pompami ciepła?

Mechanizm sorpcji oznacza zaabsorbowanie przez jedną ciecz odmiennej cieczy czy gazu. Kiedy kupujemy wodę mineralną z CO2, to po otwarciu uwolniony zostaje dwutlenek węgla. Przed wyeliminowaniem nakrętki z butelki był on w niej po prostu rozpuszczony. Jeśli chodzi o pompy cieplne sorpcyjne, współczesne można napotkać dwa rodzaje – absorpcyjne oraz adsorpcyjne. Pierwsze wykorzystują niskociśnieniową parę, która przejmowana jest przez, np. wodę i przy tym wygenerowane zostaje ciepło. Drugie są aktualnie na etapie doświadczeń jeśli chodzi o stosowanie ich do nagrzewania domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Od dłuższego czasu użytkuje się je jako maszyny chłodnicze o nadzwyczaj dużej mocy. Aby pompy sorpcyjne pracowały, muszą opierać się na systemie próżniowym.

Szczegółowe informacje znajdują się pod linkiem – Pompa ciepła