System ekonomiczny dla osób z dysfunkcjami nadal nie jest motywujący. Każdorazowo pracodawcy, którzy mogą wybrać człowieka zdrowego i „chorego”, zatrudnią tego pierwszego. Choćby wtedy, gdy ten drugi posiada mniejsze zdolności, m in. niezadowalające wykształcenie bądź niedostatek doświadczenia. Taka okoliczność niekorzystnie „odkłada się” na jednostkach, które mają przeróżnego charakteru dolegliwości. W efekcie niestety nie pragną iść do pracy, „wegetują” tylko z renty i są mimowolnie „wypierane” na margines. W naszym kraju „oryginalność” wciąż zestawia się z czymś nieodpowiednim, „egzotycznym”, nieakceptowalnym. A jednak osoby np. niewidome, jednogłośnie z ustawodawstwem, absolutnie nie mogą być dyskryminowane. Nie tylko w wariancie szerokiego rynku pracy. Czy istnieje dla takich osób jakaś propozycja? Gdzie mogą przybyć po pomoc? Czy są jakiekolwiek racjonalne metody ich zatrudnienia?
Pewną z dróg aktywizacji osób niepełnosprawnych jest angażowanie wspomagane. Ta koncepcja rozwinęła się w USA w latach 60. i 70. XX wieku. W naszym kraju zaczęto ją wprowadzać ledwie w 2001 roku. Obecnie dużo fundacji stosuje taką formę pomocy w odniesieniu do osób z niepełnosprawnościami. Na czym ona konkretnie polega? Trener pracy oraz doradca w zakresie zatrudniania wyszukują spodziewanego zatrudnionego oraz chlebodawcę. Ważne są tutaj dyspozycje ewentualnego pracownika, warunki, jakie ma za zadanie zapewnić zwierzchnik, obszar obowiązków, wysokość płacy oraz ilość godzin. W następnej kolejności osoba z niepełnosprawnością przechodzi właściwe badania u lekarza „przemysłowego” oraz kurs BHP (są one organizowane przez pracodawcę). Instruktor pracy wcale nie ma jedynie dokonać wyboru obszaru, w jakim będzie ona wykonywać swojej pracy, ale jeszcze przygotować pozostałych pracobiorców wyłonionej jednostki na podjęcie nowego. W dodatku pokazać jak dojechać do przedsiębiorstwa oraz wesprzeć go w zaadoptowaniu się w nieznanym miejscu. Obowiązkiem instruktora pracy jest ponadto likwidowanie pojawiających się kłopotów pomiędzy zwierzchnikiem a pracownikiem.
Drugim rodzajem pomocy są tzw. Zakłady Pracy Chronionej, jakie mają wyjątkowe pozwolenia. W szczególny sposób podchodzą do osób z dysfunkcjami, a mianowicie: dostarczają im prawidłowe warunki pracy (na każdym kroku dobrane do rodzaju oraz stopnia niepełnosprawności), pielęgnację medyczną i rehabilitacyjną. Takim podmiotom gospodarczym należą się preferencje fiskalne, ulgi i dotacje (wnioski przyjmuje PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). Różne organizacje pozarządowe asystujące w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych współdziałają z ZPCh. Instruują swoich podopiecznych styczności z pracodawcą, przystosowywania się do odmiennej sytuacji w codziennym funkcjonowaniu i autonomii.
Należałoby napomknąć poza tym o Warsztatach Terapii Zajęciowej, na których wychowankowie organizacji pozarządowych mają możliwość kontynuować swoje talenty i zainteresowania. W poniektórych organizacjach pożytku publicznego istnieje przynajmniej parę typów takich sal, np. pracownia artystyczna, pracownia gospodarcza, pracownia rozwijania umiejętności społecznych albo praktyka zawodowa.
W dowolnych miejscach, w jakich rozpoczynane są zajęcia, staże, instruktaże, warsztaty, pomoc prawna oraz terapeutyczna. Przeważnie organizacje pozarządowe interesują się mobilizacją z inwalidztwem lub niepełnosprawnością w owym aspekcie. Są najkorzystniejszym miejscem, gdzie opisywane osoby mogą poprawiać swoje kwalifikacje, otrzymywać wiadomości, przyzwyczajać się współistnieć z pozostałymi osobami i pozyskać pomoc w odnalezieniu uczciwej pracy. Przykładowo w obrębie ćwiczeń osoby z dysfunkcjami mają sposobność uczęszczać w: zajęciach informatycznych, zawodowych, „na odległość”, predyspozycji społecznych i prawnych. Zajęcia z doradcą zawodowym mają za zadanie wzmocnienie osoby z niepełnosprawnością w obrębie przystosowywania drogi zawodowej, zmianie profilu zawodowego, preferencji szkolenia, tworzenia dokumentów aplikacyjnych czy w dobrym typowaniu ogłoszeń. Ogromnie znaczące jest również to, iż organizacje pożytku publicznego i pozostałe równorzędne formy społeczne, mogą zyskać 1% podatku od rodzimych wyborców. Którekolwiek pozyskane środki pieniężne są wydawane jedynie na wspomaganie osób z inwalidztwem lub niepełnosprawnością. Należy zwrócić uwagę na to, że w Polsce istnieje coraz szersza znajomość tego, że za pośrednictwem tego drobiazgu można naprawdę kogoś wspomóc.
Pośrednictwo pracy to następna propozycja, z jakiej mają szansę skorzystać osoby np niewidome. Chodzi tu nie tylko o fundacje, lecz rozliczne pozostałe instytucje zewnętrzne. Zwykle zajmują się zatrudnianiem „zwykłych” osób, zaś przy okazji posiadają oferty nadzwyczajne. Chodzi tutaj o wspomniane oferty pracy dla niepełnosprawnych, jakie są dopasowane do ich zdolności. Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji na opisany temat, wejdź w ten link – Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych